Kara kış iyice memleketi sarmış. Dağlar, yollar, ovalar karlarla örtülmüştü. Dondurucu soğuk ortalığı kasıp kavuruyor Kurtuluş Savaşımız ise devam ediyordu. Kadın-erkek, genç-yaşlı demeden memlekette herkes vatan sevdası uğruna, dondurucu soğuğa rağmen mücadele veriyordu. Gençler kadınlı erkekli cephede mücadele veriyor, yaşlı erkekler evlerinde mermi yapıyor, kadınlar ise elbise, patik, çorap dikiyor ve cepheye cephane taşıyorlardı. Savaşa bile sevinç çığlıkları ile giden vatan evlatlarının hiçbiri yılmıyor, vatan toprakları uğruna büyük bir mücadele veriyorlardı.
Yine o sabahlardan bir gün, mermi ve cephaneleri bir an önce cephaneye yetiştirmeye çalışan ve soğuğa aldırmayan Fadime Bacı kağnısı ile yola çıkmış yanına da daha dört yaşında torunu Ali’yi de almıştı. Ali hem öksüz hem yetimdi. Anne ve babası cephede şehit düşmüş, Fadime bacı ise, şehitlerimin yadigarıdır diye torununa gözü gibi bakıyor nereye gitse yanından ayırmıyordu.
Bir ara uzaktan bir karartı göründü. Korkmadı Fadime Bacı. Sürdü kağnısını karartının üstüne tüm kadın gücü ile. Karartı yanına yaklaştığında yüreği sıcacık oldu, gözleri ışıldadı. Mehmetçikti o.
Atlıların başında ilerleyen komutan Mehmetçik Fadime Bacının yanına yaklaşarak “Nereye gidiyorsun bacım” diye sordu.
Fadime Bacı “Cepheye gidiyoruz komutanım, cepheye yetişmeye çalışıyoruz diye cevap verdi.
Hüzünlendi Komutan, sesi titreyerek Fadime Bacı’ya “sağolasın bacım, elleriniz dert görmesin, sizler olmasanız biz bu savaşı zor kazanırız” derken kağnıda bir köşeye sinmiş yanakları al al olmuş masum bebeyi farketti.“ Bacım bu çocuk neden yanında, üşümüş yavrucak, sen de üşümüşsün ellerinin, çoraplarının hallerine bak, çuvallar ile neden üstünüzü örtmüyorsunuz, hasta olacaksınız diye sorunca,
Fadime Bacı hiç düşünmeden şöyle cevapladı; “Soğuk moğuk bizi etkilemez oğul, şu cephaneleri bir an önce cepheye taşımak tek amacım. Bana bak komutan o bebe bana şehitlerimin emaneti. Ben onu da yetiştirip cepheye yollayacağım. Bak komutan her yer kar, yağmur da çiseliyor. Çuvalları ve battaniyeleri cephelerin üzerinden alırsam, hepsi nemlenir, hiçbir işe yaramaz. Millet malına zarar gelsin istemem. Sen bizi hiç merak etme Komutan! Bu ateş içimizde oldukça hiçbir soğuk bizi yıldıramaz.” dedi.
Fadime Bacının sözleri üzerine Komutan hiçbir şey diyemedi, yurdun kurtulacağı hakkında ki inancı bir daha da artmıştı.”
İşte, memleketimiz, devletin, milletin malına kıymet veren şerefli insanların zorlu mücadeleleri ile kuruldu ve bu cennet vatanını, kendi canından ve evlatlarından daha çok sevenler bugüne hazırladı.
Av. Çılga Kumsal Şahin
