Pakistan ‘ın en büyük eyaleti Pencap’ta Muridke köyünde Said Mesih ve İnayet Mesih’in 1982 yılında bir oğulları oldu. Çocuğun adını İkbal koydular. 

İkbal 4 yaşına geldiğinde kader ağlarını onun için örmeye başlamıştı. 1986 senesinde abisi evlenebilsin diye İkbali 12 dolara bir tefeciye sattılar.
İkbal günde 12 saat haftada 6 gün çalışacak güya tefeciden alınan 12 dolar ödenecekti.

Aslında bu korkunç olay sadece İkbal’e has bir anlaşma değildi. Pakistan’da neredeyse her aileden bir yada iki çocuk Peşki düzeni ile tefecilere satılıyordu.

İkbal erkek çocuk olduğu için biraz daha şanslıydı. Peşki düzeni ile tefecilere satılan 5-6 yaşlarındaki kızlar halı tezgahlarında çalıştırılıyor, patronların ustabaşıların tecavüzüne uğruyor hatta bir çoğu bu acımasızlık sonucu ölüyordu.

Küçük çocukların minik parmaklarından dolayı daha iyi halı dokudukları iddası ile sürekli çalıştırılıyor, halılar Avrupa ve Amerika ‘da yüksek rakamlara satılıyordu.

İkbal dokuma atölyesinde çalışmaya başladığında şartlar korkunçtu. Desenlerin bozulmaması için loş bir ışık vardı. Ayrıca dışardan güneş ışığı girmesin diye pencereler çamurla sıvanmıştı. Çocuklar kaçmasın diyede ayakları tezgahlara zincirlenmişti.

Asıl korkunç olanda , çocukların başında duran Çevkidar denilen ustabaşılardı. İstedikleri zaman çocuklara tecavüz ediyor, hatalı dokuyan çocukların ellerini sigara ile yakıyor hatta kızgın yağ damlatıyorlardı.

İkbal ve milyonlarca çocuğun kaderi İhsan ismindeki geç bir gazeteci tarafından değiştirildi. İhsan bir gün sokakta ağlayan bir adamla karşılaştı. Neden ağladığını sorduğunda 11 ve 13 yaşlarında iki kızını tefecilere verdiğini hatta 11 yaşında kıza bugün tecavüz edilmesine rağmen tefecilerden alamadıgını anlattı.

İhsan duyduklarından çok etkilendi öncelikle bu iki kızı kurtarmak ve Peşki düzenine karşı mücadele etmeye karar verdi. 

Köle işçilere Özgürlük hareketini kurdu. Tabiki kolay olmadı çünkü bu sistemden nemalanan polisler ve devlet görevlileri vardı dövüldü hapse atıldı ama her seferinde güçlenerek çıktı.

Bütün bu mücadelesinin karşılıgınıda aldı. Pakistan yüksek mahkemesi köle işçiliğin suç olduğu kararını verdi.

İhsanın bu kararı halka benimsetilmesi ve Dünya kamuoyuna duyurması gerekiyordu. Köy köy gezmeye başladı. Bu arada ikbal ile tanıştı. On yaşında bu çocuk hiç okula gitmemesine rağmen müthiş anlatım ve hitabet ‘i ile dinleyenleri derinden etkiliyordu. 12 yaşına geldiğinde okuma yazma öğrenmiş ünü ülke sınırlarını aşmıştı.

On yaşına kadar güneş ışığına hasret bu çocuğa Amerika tarafından Reebok insan hakları ödülü verildi. Amerika’ya gitti anlattı ülkesinde yaşananları. Bütün dünya şaşkınlıkla dinliyordu. Amerika’da okullarda 12 dolar hareketi başlattı öğrenciler. . Her öğrenci 12 dolar veriyordu ikbal ‘e bir günde 187.000 dolar toplandı, Pakistan’da okul yapılsın diye.

Ülkesine döndüğünde artık tefeciler ve halı tezgahı sahipleri için tehtitti. 

16 Nisan 1995 te memleketi Merudke’de yol ortasında kurşunlandı. Minik vücuduna 9 kurşun sıkıldı.
İkbal e 9 kurşun sıkan Eşref adında bir tetikçi idi. Silahın bir halı tezgahı sahibine ait olduğu ortaya çıkmasına rağmen ceza almadı.

Ali K Şahin